ORMANLAR ve AĞAÇLAR

Hatice Arısoy 31/12/2019 23:40

Orman sadece yan yana gelmiş ağaç topluluğu değildir. Canlı ve cansız varlıkların meydana getirdiği toprağı, suyu, havayı koruyan bir düzendir. Ormanlar, yaşam için doğanın hizmetindedir. Sadece yararlanma amaçlı değil, korumaya, çoğaltmaya ve üretmeye yönelik tutumlarımızı geliştirmeliyiz.

Dünya genelinde 1,6 milyon insan geçimini ormandan sağlıyor. Buna karşın, 13 milyon hektar orman yok ediliyor (05.06.2011 Cumhuriyet- Çevre Eki) . NTV’nin Yeşil Ekran verilerine göre son elli yılda 48 Gökçeada büyüklüğünde orman ülkemizde yok edildi (05.03.2012 Cumhuriyet).

Orman yangınlarında yanan sadece ağaç değil, orada yaşayan börtü- böcek, kuş… Her türlü canlı berhava oluyor. Tekrar yenilenmesi uzun yıllar alıyor.

2B arazilerinin (orman vasfını yitirmiş) satışı, yangınlar, doğanın kurallarını ihmal eden HES’ler

(Hidro Elektrik Santralleri), bin yıllık ağaçlarımızı katleden maden arayıcılığı, tarla açma çalışmaları doğal orman alanlarının yok olmasına sebep oluyor. Ormanla yaşamını bütünleştiren insanların feryadına – figanına kulaklar tıkanıyor. Orman yönünden zengin sayılmayız. Erozyon gibi- kuraklık gibi sorunlarımız var.

Uygarlığın en belirgin göstergelerinden biri de; doğayı- çevreyi korumaktır. Biz dünyayı çocuklarımızdan, torunlarımızdan ödünç aldık.

Nedir bir ağaç? Bunu bilmek olanaklı değil. Ağaç bir soluk, bir nefes ve akciğerlerimizdir; yaşamın güzelliğidir, kaynağıdır. Toprağa sabitlenmiş, durağan bir varlıktan daha fazlasıdır ağaç. Bazen göz alabildiğine yeşil bir denizdir. Geçmişin parçası, geleceğin umududur. Bir bilgedir yaşlı çınar. Uzun kavak zariftir. Selvi; boylu posludur. İncir, dallarından bal akıtır. Zeytin, yağ-ağaçların ilki ve ölmezidir. Kestane ağırbaşlıdır.

Tek ağaçlar var. Bütün haşmetiyle tek ve hür! İlk bakışta nazar-ı dikkatimizi celbeder. Zamanla gözümüz alışır. Adeta görünmez olurlar. Yalnızlığında mahzun ve hüzünlüdür. Bazen tek bir ağaç bile insana dünyalar sunar. Geçmişi, mevsimlerin izdüşümünü, hayata tutunmayı öğretir. Meyveli meyvesiz uzun yıllar yerinden başka yere göçmeden, doğup büyüyen ağaçlar; kökleri ile toprağa tutunurken dalları ile gökyüzüne uzanırlar.

Ormanlık yerdeki ağaçlar hemen göze çarpmaz. Zamanla göz; güzelliğinin ayırımına varır. Birbiri ile ahenk içinde yaşamlarını sürdürürler, halay çeker gibi kol kola. Envai çeşit canlıya kanat gerer, eğlenmesini, yaşamını sürdürmesini sağlar. Serin gölgesi, buz gibi suları, mis gibi havasıyla iliklerimize kadar hürriyet duygusunu yaşatır insanoğluna.

Tanrı, ağacı insandan önce yarattı. Ağaç yaşamdır. Ulu gövdesi ile geçmişin birikimini anlatırlar. Kentin hengâmesinden bunaldığımızda, nefes almak için ağaçlık alanlara koşarız. Kentte yaşayanların mutluluğu için elzemdir. İklim değişikliklerinin neden olduğu zararları hafifletirler. Ayrıca karbon depolayarak hayati hizmet vermekteler. Özellikle kentlerdeki ağaçlıklar ve çevresindeki ormanlar bioçeşitliliğin olmazsa olmazları arasındadır.

Uzun yıllar gövdesinde, hacminin derinliğinde oluşturduğu dokular; işinin ehline düşerse muhteşem eserler yaratılır. Mermerin-metalin-plastiğin soğukluğu yanında ağaç yontusunun, ahşabın ayrı bir sıcaklığı vardır. Elimizle yüzeyinde gezinirken içimiz huzur dolar, ruhumuz dinlenir… Ağaç evler, ağaç oymacılığı, ağaçtan objeler sıcacıktır, samimidir. Kurusu da, yaşı da, yeşili de insanlığa iyilikler güzellikler bahşeder. Ağaç gölgesinde, su kıyısında geçirilen zamanlar ömre ömür katar.

TÜRLÜ TÜRLÜ SEDA VERİR AĞAÇLAR

Yel estikçe dalgalanır dalları

Türlü türlü seda verir ağaçlar

Tertip olmuş kuğu gibi dilleri

Türlü türlü seda verir ağaçlar

Bahar gelir yaprak açar yaz olur

Aşka düşen ateş olur köz olur

Kaval olur, keman olur saz olur

Türlü türlü seda verir ağaçlar

Yel değdikçe ince dallar ses verir

Yeşil yaprak etrafına süs verir

Aşılarsan meyvesini has verir