İşte bu adam otelci

Geçenlerde uzaklardan bir arkadaşım rica etti...

Onun da çok sevdiği bir arkadaşının çocuğu, turizm okuyor..

Staj yapacak..

Yer arıyor...

Elimin yettiğince seve seve yardımcı olacağımı söyledim , kendisine..

Hemen de paylaştım dostlarımla...

Meslekdaşlarımla..

Çoğu ilgi gösterdi, sağolsunlar..

Zaten bu çocukları eğitmek bir ölçüde bizim görevimiz değil mi?

Onlara sektörü sevdirmek..

Eğitimini aldıkları işi yapmaları konusunda yardımcı olmak...

Hele de istekliyse, meslek olarak bu işi 

seçtiyse daha ne isteyelim ?

 ***

Ancak bir değerli meslekdaşım çok farklı yaklaştı...

"Abi , dedi, ben ona ulaşır, kendisini davet ederim...Sen hiç zahmet etme!"

İnanır mısınız, mesleğe başladığım ilk yıllara döndüm bir an...

Çok kıymetli bir büyüğüm;

"Oğlum bu meslek biraz da diplomasidir..Zerafet içerir..Ne yapıyorsan , ne yaparsan  yap belirli bir nezaket ve görgü kuralları içinde yapmalısın!"

demişti...

Nazif Bölükbaşı...

Emekli sandığı otellerinin efsanevi Genel Müdürlerinden..

Saygı ile anıyorum...

 ***

Çoğumuz eşimize, dostumuza, en çok da meslekdaşlarımıza yardımcı olmak adına özgeçmiş paylaşıyoruz...

Genelde de o özgeçmişlerde telefon numaraları var, iş arayanların...

İşin diplomatik tarafı, gerçekten, değerli meslekdaşımın yaptığı...

İhtiyaç varsa kendilerini direk arayıp, referans belirterek görüşmek...

 ***

Nasıl mutlu oldum, biliyor musunuz?

"Ben kendisini ararım, abi sen zahmet etme" dediğinde sevgili meslekdaşımın..

İşte dedim, kendi kendime...

İşte bu adam OTELCİ...