Denize Özlem ve Hürmet

Hatice Arısoy 31/12/2019 23:40

Güzel yurdumun üç tarafı denizlerle çevrili demek klasik bir tanım. Kadrini bilsek şanslı ülkelerdeniz.

Yaz tatili geldi. Kıyılar dolup taşıyor. Yerli yabancı turistler-yazlıkçılar tatildeler. Tatilciler gününü gün etmekte. Aceleciler, tüketiciler ve bulundukları ortamı, parkı denizi kirletip hemen oradan başka mekana daha hızlı yaşamak için koşturuyorlar. Günbatımının keyfine varmak, kahve, çay, şarap yudumlamak, huzur ve dinginliğe sığınmak gibi dertleri yok. Durup; acaba kaç yaz günbatımı izleyecek ömrüm kaldı denebilse!... Tatiller sakin, yavaş ve tadına vararak geçirilebilse.  

İda dağlarının eteğinde, uygarlıkların gelip geçtiği Edremit körfezinde denizi seyrederken ne sörf yapan, ne su kayağı yapan, ne takalar, ne yatlar… Hiçbir şey yok. Göz alabildiğine bomboş… Deniz üzerinde ara ki taşıt bulasın.

Türkiye’nin binlerce kilometrelik kıyıları olmasına rağmen deniz taşımacılığındaki yerimiz hala yüz güldürmüyor. Yolcu ve yük taşımacılığı çoğunlukla otobüs, tren ve kamyonlarca yapılmakta.

İnsanların hızla gidip gelmek istediği bir gerçek. Can ve mal pahasına da olsa. Hiç değilse günün ihtiyaçlarına uygun yaz, sonbahar ve ilkbahar mevsimlerinde dinlence ve eğlence gemileriyle Hopa’dan İskenderun’a dek seferler düzenlenemez mi? Limanlarda, iskelelerde bir süre konaklanıp geziler düzenlense. İnsanlarımız cennet koylarımızı martı çığlıkları, dalgaların köpükleri eşliğinde serin rüzgarlarla seyahat etse daha mı az güzel olur?

Koca Edremit körfezinin büyük gemilerin yanaşacağı bir limanı yok. Ne hazin. İstanbul’dan iki-üç bin kişilik gemilere binen yolcular deniz kokularıyla imbat rüzgarlarıyla seyahat ederek Çanakkale boğazından geçip güney sahillerine ulaşsa ne hoş olur.

Denizi, limanı, sahili gözümüz gibi korumalıyız. Ne bulursak denize atıyoruz. Deniz aldığını mutlaka geri verir. Kıyılara getirip yüzümüze çarpar. Barbarosların, Piri Reislerin torunları olarak bizlere denizi bilinçsizce kullanmak yerine ona hürmet etmek düşer.

Necati Cumalı’dan bir şiirle noktalayalım: Her yeni gelen günü / Yeni ümitle beklemeli / Her yeni gün / Yeni havalarla gelir / Gece yağan yağmurla uyursun / Sabah, bir de bakarsın odan güneşli / Her gelen vapuru, treni / Yeni bir ümitle beklemeli / Her gelen vapur, tren / Yeni insanlarla gelir.