Turizm, buz üstünde dans etmeye benziyor. Bu işi yapmak için müthiş bir denge, refleks ve zeka gerekiyor. Bu kaygan zeminde dengesini korumayı bilen ayakta kalıyor. Dengesini koruyamayan ise…

Ama dengeyi korumak da o kadar kolay olmuyor işte. Şimdi savaş söylentileri, biraz geriye gidersek etkisini tüm sezonda hissedeceğimiz Avrupa’daki ekonomik kriz, daha daha önceleri de vardı hep bir sebep…
Kuş gribi, yanardağ patlaması, domuz gribi, vb.vb... Turizmciler gerçek bir gladyatör gibi. O savaştan çık, diğerine gir. O sorunu çöz, bir başkasına odaklan. Krizlerden bıkmadık mı sizce de?

Suriye ile yaşanan sürtüşme konusu var şimdi gündemde.  Ama nedense sektörden pek ses yükselmiyor. Antalya biraz tepkisini ortaya koydu, o kadar. Konu hassas, sanırım ondan. Bu konuda kimsenin ağzını bıçak açmıyor. Temennim, sağduyunun galip gelmesi.  Ama sektör bu konudaki net tavrını ortaya koymalı diye de düşünüyorum.

İşi bıçak sırtında götürmek ne kadar sağlıklı olabilir ki? Ve  daha ne kadar böyle devam edebiliriz? Önünüzü görmeden, yarını planlayamadan iş mi yapılır?
Dünyanın öbür ucunda biri hapşırsa, burada zatürre olan turizm sektörümüzün acilen kalıcı bir işleyiş politikasına ihtiyacı var. Temelimiz sağlam olmalı, en ufak bir dalgalanmada fiyat kırmadan alternatif çözümler üretebilmeliyiz.

Turizmcinin ayakları yere sağlam basarsa, arkasında güçlü sektör örgütleri ve kendisini her konuda tam anlamıyla destekleyen bir bakanlık olursa, günü kurtarmaya yönelik çözümler aramaktan vazgeçip, sağlam duruşunu bozmadan yoluna devam eder.